Wstęp. Hemoglobina glikowana A1c (HbA1c) jest jednym ze standardowych wskaźników oceny wyrównania metabolicznego cukrzycy i odzwierciedla ryzyko powikłań. Do istotnych powikłań towarzyszących cukrzycy w obrębie jamy ustnej zalicza się stany zapalne dziąseł i przyzębia, które bezpośrednio wpływają na zwiększenie insulinooporności i zaburzają wyrównanie metaboliczne. Istotną rolę w cukrzycy typu 1 odgrywają również czynniki środowiskowe, takie jak styl życia, sposób żywienia i aktywność fizyczną. Aktywność fizyczna stanowi istotny element postępowania w cukrzycy, gdyż sprzyja normalizacji masy ciała. Systematyczne podejmowanie wysiłku fizycznego jest bardzo ważnym sposobem na poprawę ogólnego stanu zdrowia. Cel. Porównanie związku zapalenia dziąseł i poziomu hemoglobiny glikowanej z aktywnością fizyczną osób dorosłych z cukrzycą typu 1. Materiał i metody. Do badania włączono 50 osób (23 mężczyzn) z cukrzycą typu 1 z medianą wieku 25 lat. Mediana czasu trwania cukrzycy w badanej grupie wyniosła 11 lat. Dokonano oznaczenia HbA1c oraz przeprowadzono badanie stomatologiczne z oceną wskaźnika GI. Przeprowadzono wywiad pod kątem aktywności fizycznej badanych pacjentów. Wyniki. Porównując badane zmienne, wykazano wyższe wartości badanej hemoglobiny glikowanej i wskaźnika dziąsłowego u pacjentów niedeklarujących aktywności fizycznej. Nie stwierdzono związku pomiędzy czasem trwania cukrzycy, płcią badanych osób a ich aktywnością fizyczną. Nieaktywni fizycznie badani byli starsi w porównaniu z grupą deklarującą aktywność fizyczną.

Słowa kluczowe: cukrzyca typu 1, zapalenie dziąseł, hemoglobina glikowana, aktywność fizyczna, choroba cywilizacyjna.