Zgłaszanie manuskryptów on-line »

Ocena rozkładu kontaktów okluzyjnych u pacjentów z pojedynczymi brakami uzębienia – doniesienie wstępne

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Andrzej Gala, Małgorzata Pihut, Grażyna Wiśniewska, Szymon Majewski



1/2014/XLII s. 37–41
Kliknij aby wrócić do spisu treści
37_1_42_2014.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

Fraza do cytowania: Gala A., Pihut M., Wiśniewska G., Majewski S. Ocena rozkładu kontaktów okluzyjnych u pacjentów z pojedynczymi brakami uzębienia – doniesienie wstępne. Dental Forum. 2014;XLII(1):37–41.

Cel pracy. Celem pracy była ocena rozkładu kontaktów okluzyjnych u pacjentów z pojedynczymi brakami zębowymi i porównanie ich z pełnymi łukami zębowymi występującymi u osób zdrowych. Materiał i metody. Materiał badań to 30 pacjentów, w wieku od 24 do 40 lat, obojga płci, którzy zgłosili się do leczenia protetycznego z powodu pojedynczych braków zębowych w jednym lub obu łukach zębowych. Grupę kontrolną stanowiło 30 osób zdrowych, w wieku od 21 do 37 lat, u których nie występowały braki zębowe. U wszystkich badanych wykluczono występowanie zaburzeń czynnościowych narządu żucia. Ocenę rozkładu kontaktów zwarciowych przeprowadzono w oparciu o badanie okluzji w pozycji centralnej z zastosowaniem aparatu T-Scan II, firmy Tekscan. Do analizy wykorzystano dwie funkcje oprogramowania: pierwsza to procentowy udział kontaktów okluzyjnych prawej i lewej strony łuków zębowych. Drugim analizowanym parametrem była funkcja modelu łuku zębowego w trybie 3D, służąca do oceny poziomu sił zgryzowych porównywanych w odniesieniu do skali barwnej kalibrowanej dla danego programu. Wyniki badań poddano analizie statystycznej z zastosowaniem pakietu „Statistica”. Wyniki. Średnie wartości różnic w grupie I (z pojedynczymi brakami zębowymi) były 2,5-krotnie wyższe w porównaniu do wyników uzyskanych w grupie kontrolnej. Wyniki powyższe różnią się w sposób statystycznie istotny, gdyż analiza z zastosowaniem testu U Manna Whitneya wykazała, iż „p” jest mniejsze niż 0,05. Porównanie tych dwóch wartości średnich wskazuje na znaczący wpływ pojedynczych braków zębowych lub uszkodzeń koron klinicznych na utratę stabilności i symetryczności rozkładu kontaktów okluzyjnych. Analiza funkcji łuku zębowego (sił zgryzowych) wskazuje na znacznie większą ilość kontaktów okluzyjnych, zaznaczonych kolorem czerwonym w grupie I w porównaniu do grupy II (kontrolnej), co w oparciu o skalę barwną należy interpretować jako maksymalne siły okluzyjne. Wnioski. Utrata pojedynczych zębów w istotny sposób wpływa na zmianę rozkładu kontaktów okluzyjnych, jak i na wielkość sił żucia.

Słowa kluczowe: okluzja, siły zgryzowe, folia okluzyjna, T Scan II.





Copyright © 1989–2024 Dental Forum. Wszelkie prawa zastrzeżone.