Wstęp. W ostatnim dziesięcioleciu pojawiło się wiele publikacji z wykorzystaniem laboratoryjnych i klinicznych pomiarów przyrządami Periotest® i Ostell®. Podjęto próby znalezienia wartości referencyjnej pomiaru przyrządami Ostell ® i Periotest ® do prognostycznej oceny powodzenia leczenia implantologicznego. Cel pracy. Celem tego badania była kliniczna ocena przydatności pomiaru wartości PTV jako metody oceny wtórnej stabilizacji implantu oraz jakości strefy implant-tkanka kostna. Materiał i metody. Oceniono trzydzieści dwa implanty pięciu różnych systemów implantologicznych, po drugim etapie chirurgicznym, w trakcie protetycznej fazy leczenia implantologicznego. Badanie zostało przeprowadzone przy użyciu Periotest ® (Siemens AG Benshein, Niemcy). Następujące parametry zostały wzięte pod uwagę: lokalizacja implantu w dolnym lub górnym łuku zębowym, wybór punktów pomiarowych zlokalizowanych na łączniku dodziąsłowo i okluzyjnie, długość i średnica implantu. Zlokalizowane na łączniku punkty pomiarowe zostały wybrane w dwóch różnych dostępnych klinicznie miejscach: na krawędzi dozgryzowej i powierzchni dodziąsłowej zainstalowanego łącznika. Wyniki. Najniższa i najwyższa zmierzona wartość PTV wynosiła odpowiednio -8 i +8. Średnia obliczonych różnic pomiędzy zmierzonymi okluzyjnie i dodziąsłowo wartościami PTV osobno dla szczęki i żuchwy wynosiła odpowiednio 2,95 ± 1,6 i 3,33 ± 2,0 PTV. Wnioski. Pomiar wartości PTV Periotest® na dwóch odległych punktach łącznika implantu jest klinicznie obiektywną, nieinwazyjną metodą oceny jakości strefy implant tkanka kostna przed jego funkcjonalnym obciążeniem. Mniejsza obliczona różnica wartości PTV może prognozować lepsze warunki przy planowaniu obciążenia okluzyjnego.

Słowa kluczowe: Periotest®, pomiary PTV, stabilizacja implantów.