Niedobór VIII lub IX czynnika krzepnięcia u pacjentów z hemofilią sprawia, że pierwotnym problemem chorych są nadmierne lub przedłużone krwawienia. Mogą one prowadzić do powikłań, jak np. hemartroza stawu skroniowo‑żuchwowego czy powodować powstawanie krwiaków. Wynaczynienie krwi może wystąpić w niebezpiecznych dla życia przestrzeniach, np. w splocie skrzydłowym czy w obszarze ustno‑gardłowym. Z tego powodu leczenie pacjenta z hemofilią powinno być multidyscyplinarne, a lekarz dentysta, wykonując zabiegi, musi szczególnie mieć na uwadze ostrożność, aby nie podrażniać dodatkowo tkanek miękkich pacjenta. W stomatologii jest szereg bezpiecznych procedur dla chorych z zaburzeniami krwawienia. Należy do nich m.in. leczenie endodontyczne, w trakcie którego należy ściśle przestrzegać pracy wg wyznaczonej długości roboczej oraz znieczulenie nasiękowe od strony policzkowej. Niektóre czynności, jak np. ekstrakcje zębów, mogą wymagać uzupełnienia brakującego czynnika krzepnięcia, w porozumieniu z hematologiem oraz dodatkowego zaopatrzenia rany, które jest konieczne, ponieważ niekiedy krwawienia pojawiają się nawet kilka godzin lub dni po usunięciu zęba.

Słowa kluczowe: krwiak, hemofilia, znieczulenie nasiękowe, ekstrakcja zęba, leczenie stomatologiczne.