Wstęp. Dzieci z problemami neurologicznymi zazwyczaj prezentują zaburzenia posturalne, motoryczne i dysfunkcje w zakresie aktywności życia codziennego, w tym w zakresie jedzenia. Jednakże mięśnie narządu żucia rzadko podlegają ocenie. podlegają ocenie. Cel. Celem pracy jest ocena jakie trudności mają dzieci z zaburzeniami neurologicznymi w czasie funkcji jedzenia oraz ocena mięśni narządu żucia. Materiał i metody. W badaniu pilotażowym dokonaliśmy oceny 19 dzieci (średnia wieku 6,3 ± 1,4 lat) z zaburzeniami neurorozwojowymi i problemami z jedzeniem. Badania uzyskały zgodę Komisji Bioetycznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu (339/15, 9.04.2015). Rozwój ruchowy został zbadany przy użyciu Gross Motor Function Measure – 88. Funkcje jedzenia zostały zbadane za pomocą kwestionariusza Castillo-Morales. Postawa ciała została oceniona za pomocą Wzrokowej Oceny Postawy Ciała Metodą Kasperczyka. Wyniki. Istnieje korelacja pomiędzy funkcją ssania–połykania a napięciem mięśni mostkowo–obojczykowo–sutkowatych (p = 0,032) i czworobocznego grzbietu (p = 0,01766). Istnieje korelacja pomiędzy ślinieniem się a napięciem takich mięśni, jak: mięsień prosty głowy tylny mniejszy (Chi2 Pearsona, p = 0,027) i skroniowy (p = 0,04801). Dzieci z zaburzeniami neurologicznymi zazwyczaj jedzą pokarmy o konsystencji płynnej lub półpłynnej, jeśli mają przykurcz w obszarze mięśni: żwaczy (p = 0,01766), mostkowo–obojczykowo–sutkowatego (p = 0,046), pochyłego przedniego (p = 0,04664), zębatego przedniego (p = 0,03470), czworobocznego grzbietu (p = 0,02688). Wnioski. Hipertonus mięśni może powodować zaburzenia w zakresie funkcji jedzenia, powodując nadmierne ślinienie się bądź wpływając na brak umiejętności jedzenia o stałej konsystencji. Dzieci z zaburzeniami neurologicznymi mają skrócone mięśnie narządu żucia, zwłaszcza mięsień mostkowo–obojczykowo–sutkowy, pochyły przedni, czworboczny grzbietu, zębaty przedni, prosty głowy tylny mniejszy, żwacz, skroniowy.

Słowa kluczowe: zaburzenia neurologiczne, ssanie połykanie, narząd żucia.