Nieprawidłowości w obrębie struktur układu stomatognatycznego związane są zwykle z dolegliwościami bólowymi i dyskomfortem dla pacjentów. Zaburzenia czynnościowe stawów skroniowo‑żuchwowych mają negatywny wpływ na codzienne czynności, funkcjonowanie społeczne i jakość życia. W praktyce stomatologicznej konieczne jest szczegółowe poznanie symptomów towarzyszących owym dysfunkcjom. Jednym z głównych systemów klasyfikujących zaburzenia stawów skroniowo‑żuchwowych były opublikowane w 1992 roku Badawcze Kryteria Diagnostyczne Zaburzeń Czynnościowych Układu Ruchowego Narządu Żucia (BKD/ZCURNŻ, Research Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders, RDC/TMD). W 2013 roku pojawiła się nowa, udoskonalona klasyfikacja Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders (DC/TMD), która stanowi następny krok w rozwoju diagnostyki zaburzeń stawów skroniowo‑żuchwowych i wypiera starszą i mniej precyzyjną RDC/TMD. Celem publikacji było przedstawienie w postaci krótkiego opisu przebiegu badania klinicznego według protokołu DC/TMD oraz procedur zawartych w formularzu badania klinicznego. Protokół stworzony przez autorów klasyfikacji DC/TMD opisuje szereg czynności diagnostycznych przydatnych zarówno w badaniach przesiewowych, jak i w dokładnej ocenie danego przypadku klinicznego.

Słowa kluczowe: staw skroniowo‑żuchwowy, dysfunkcje skroniowo‑żuchwowe, RDC/TMD, DC/TMD.