Wstęp. Miazga zęba jest tkanką bardzo bogato zaopatrzoną w naczynia i nerwy. Jej wrażliwość jest uzależniona od liczby wolnych zakończeń nerwowych, a jedyną możliwą odpowiedzią miazgi na różnego rodzaju bodźce jest ból. Wiek pacjenta w znacznym stopniu może determinować odpowiedź miazgi zębowej na bodźce. Cel. Celem pracy było określenie progu pobudliwości miazgi zębowej przy użyciu testu elektrycznego u pacjentów powyżej 55. roku życia. Materiał i metody. Grupę badanych stanowiło 226 pacjentów, 110 mężczyzn i 116 kobiet w wieku 55 do 101 lat. Średnia wieku badanych wynosiła 69,4 lata. Stwierdzono 1619 zębów, z czego 153 stanowiły korzenie zakwalifiko-wane do ekstrakcji. Analiza elektropobudliwości miazgi zębów dotyczy 1342 zębów. Oddzielnie wyznaczono zakresy pobudliwości miazgi zębów dla zębów górnych i dolnych oraz dla poszczególnych grup zębów: siekaczy, kłów, zębów przedtrzonowych i trzonowych. Do badania elektropobudliwości miazgi zębów użyto urządzenia Vitality Scanner 2006 (Sybron Endo). Uzyskane pomiary elektropobudliwości zestawiono w tabeli, podając: wartości min, max, medianę wartość średnią oraz odchylenie standardowe. Wyniki. Zakresy elektropobudliwości miazgi poszczególnych grup zębów różniły się. Najniższe średnie wartości elektropobudliwości stwierdzono w zębach siecznych dolnych bocznych (24,8), dla kłów wartości te wynosiły od 33,7 do 35,6. W grupie zębów przedtrzonowych najniższą wartość uzyskano dla zębów przedtrzonowych górnych drugich (30,4) a najwyższą dla przedtrzonowych górnych pierwszych (35,4). Najniższy średni próg pobudliwości wśród zębów trzonowych stwierdzono w trzonowcach górnych pierwszych (32,9), a najwyższy w trzonowcach dolnych trzecich (46,8).

Słowa kluczowe: test elektryczny żywotności miazgi, żywotność miazgi zębów, ludzie starsi.